Κάπως έτσι φαίνεται ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την αναπτυξιακή προοπτική της πατρίδας μας. Εδώ και δεκαετίες ανακοινώνονται μέτρα για να αναπτύξουμε λίγη παραπάνω ταχύτητα στο παγκόσμιο οικονομικό σκηνικό. Τα μέτρα όμως που έχουν κατά καιρούς εξαγγελθεί κατά της γραφειοκρατίας, σίγουρα κερδίζουν την μερίδα του λέοντος σε σχέση με το σύνολο των πάσης φύσεως εξαγγελιών. Αν κάτι είχε πραγματοποιηθεί, έστω κάτι, σίγουρα θα το είχαμε αντιληφθεί. Και αν όχι εμείς, τότε σίγουρα θα το είχαν αντιληφθεί οι ξένοι φίλοι μας στους διεθνείς οργανισμούς και τις συμμαχίες μας. Εξάλλου, τα στοιχεία που τους στέλνουμε, ως γνωστόν, παρουσιάζουν την κατάσταση στην Ελλάδα τουλάχιστον ωραιοποιημένη.
Ανακοινώθηκε η έκθεση της Διεθνούς Τράπεζας για την επιχειρηματικότητα το 2008. Αυτή η έκθεση, είναι στην ουσία ένας δείκτης αποτελούμενος από πολλές συνιστώσες παραμέτρους, που μας κατατάσσει σε μια γενική σειρά. 100η. Αυτή είναι η θέση μας (με κορυφή φυσικά το 1)… Διαβάστε και γελάστε (ή κλάψτε, αναλόγως).
Στον δείκτη που αφορά την έναρξη επιχείρησης είμαστε στην 152η θέση μεταξύ 178 χωρών. Για να ξεκινήσει μια μικρομεσαία επιχείρηση, απαιτούνται 15 διαδικασίες, για την ολοκλήρωση των οποίων ο επιχειρηματίας χρειάζεται 38 ολόκληρες ημέρες.
Για την έκδοση αδειών ιδρύσεως μικρομεσαίας επιχείρησης, βρισκόμαστε στην 42η θέση καθώς απαιτούνται 15 διαδικασίες και μόλις 169 ημέρες!!! Ενώ όσον αφορά στην καταχώριση ακίνητης περιουσίας είμαστε 93οι, αφού οι σχετικές διαδικασίες είναι 12 και ο απαιτούμενος χρόνος για να διεκπεραιωθούν είναι 23 ημέρες.
Στον δείκτη της απασχόλησης των εργαζομένων (βλ. ελαστικότητα) κοσμούμε την 142η θέση, υπενθυμίζω, μεταξύ 178 χωρών. Προφανώς η άκαμπτη νομοθεσία και το υπάρχον ασφαλιστικό σύστημα ευθύνονται για αυτή την ντροπιαστική θέση.
Στην πρόσβαση στην τραπεζική πίστη, παρόλο τον πλούτο των τραπεζών μας, είμαστε 84οι. Στην προστασία των ξένων επενδυτών 158οι, σε θέματα φορολογίας 86οι, στο διασυνοριακό εμπόριο 65οι και στην επιχειρηματική νομοθεσία 87οι. Καλύτερα τα πάμε στις διαδικασίες πτώχευσης, αφού έχουμε σκαρφαλώσει στην 38η θέση. Εδώ τα πάμε καλά για ευνόητους λόγους…
Πάντως, τα γειτονικά Σκόπια βρίσκονται σε πολύ καλύτερη μοίρα. Μπορεί αυτά τα νουμεράκια να μας φαίνονται και λίγο αστεία, όμως οι ξένοι επενδυτές δίνουν μεγάλη βαρύτητα σε αυτά. Ποια είναι τα επιχειρήματά μας για να προσελκύσουμε ξένα κεφάλαια στην Ελλάδα; Μάλλον όχι οι δείκτες των διεθνών οργανισμών. Περισσότερο πάνω στο τρίπτυχο «ήλιος, θάλασσα, διακοπές» στηρίζουμε την εθνική πολιτική προσέλκυσης επενδυτών. Και μια και αναφέρθηκα, εμμέσως, στον τουρισμό, αξίζει να σημειωθεί ότι η κοντινή Κροατία, μας έχει προσπεράσει επίσης σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες, αφού μας έχει ξεπεράσει ήδη στον τομέα του τουρισμού. Ναι, η Κροατία.
Και μετά ακούμε εξαγγελίες για «έτος ανταγωνιστικότητας» (ήταν το 2005) και άλλα εντυπωσιακά επικοινωνιακά σλόγκαν. Έτσι, λοιπόν, προσπαθεί η χώρα μας να προλάβει τα τρένα των εξελίξεων. Σπεύδει σε εξαγγελίες, μα ποτέ δεν βιάζεται να τις υλοποιήσει.
