Ακυβέρνητο καράβι η Ελλάδα, συμμετέχει μόνο ως κομπάρσος στις διαπραγματεύσεις Γερμανών και Γάλλων για το δικό μας μέλλον! Εξάλλου, το παραδέχτηκε και ο Σαρκοζί… «Καλούμαστε να αποφασίσαμε για μια χώρα στην οποία δεν έχουμε εκλεγεί»! Τι άλλο πρέπει να ακούσουμε για να καταλάβουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει παραδώσει τα κλειδιά της πατρίδας μας στους Γαλλογερμανούς;
Έτσι, λοιπόν, αποχαυνωμένοι, παρακολουθούμε τα πλήρως ελεγχόμενα αθηναϊκά κανάλια και περιμένουμε να μάθουμε τι θα αποφασίσουν οι άλλοι για εμάς. Ανήμποροι να αντιδράσουμε, αφού το κόλπο με τους κουκουλοφόρους λειτουργεί μια χαρά και αποτρέπει τον απλό νοικοκύρη Έλληνα από το να βγει στους δρόμους και να διαμαρτυρηθεί για την εξαθλίωση στην οποία τον καταδικάζουν.
Θα πρέπει να το θεωρούμε πλέον τετελεσμένο. Η Ελλάδα έχει καταρρεύσει και εντός και εκτός συνόρων. Το κούρεμα 50% είναι… μισή χρεοκοπία. Κάποιες τράπεζες θα κλείσουν και κάποιες θα κρατικοποιηθούν, ενώ είναι ακόμα άγνωστο αν θα διασωθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία λίγο ενδιαφέρουν τους Γαλλογερμανούς. Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι το κούρεμα αποτελεί λύση στην κρίση χρέους της χώρας μας, το κόστος της αναταραχής που θα προκληθεί στην Ελληνική κοινωνία είναι πραγματικά ανυπολόγιστο!
Πέρα όμως από την κρίση χρέους που μαστίζει την οικονομία, υπάρχει και μια εξαιρετικά σημαντική αλλαγή που έχει ήδη συντελεστεί και έχει διαλύσει τον κοινωνικό ιστό της χώρας μας. Αναφέρομαι στο θέμα της εργασίας. Όλοι μιλούν για τα υψηλότατα ποσοστά ανεργίας, που αναμένεται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια.
Η χώρας μας έχει περιέλθει σε ένα κλίμα «εθνικής κατάθλιψης», όπως πολύ εύγλωττα έχει ειπωθεί. Μέσα στην «εθνική κατάθλιψη», οι Έλληνες αδυνατούν να κάνουν σχέδια για το μέλλον τους, να κάνουν βήματα μπροστά για τους ίδιους, αλλά και για την πατρίδα τους.
Και πώς να κάνουμε βήματα προόδου, όταν γνωρίζουμε ότι όσο και να δουλέψουμε, όσα κι αν καταφέρουμε να «κερδίσουμε», την ίδια μέρα κιόλας θα εμφανιστεί ένα… μακρύ χέρι να μας τα αρπάξει! Έτσι, έχουμε εισέλθει σε έναν φαύλο κύκλο πραγματικής ύφεσης στην «ανθρώπινη οικονομία». Ο έμπορος δεν έχει κουράγιο να ανοίξει το κατάστημά του. Καμία προοπτική δεν υπάρχει για να ξεκινήσει μια νέα επιχείρηση. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Εμείς, ως ένα και μοναδικό χρέος προς την πατρίδα και προς τους εαυτούς μας, αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι να είμαστε έτοιμοι για την επόμενη ημέρα. Να αποφασίσουμε ότι δεν θα ξαναφήσουμε τον τόπο μας στα χέρια διεφθαρμένων και ανίκανων πολιτικών. Να βάλουμε ένα τέλος στην «Ελλάδα των μετρίων». Τώρα είναι η ευκαιρία, που η χώρα μας έχει πιάσει πάτο. Τώρα είμαστε σε θέση, αναλογιζόμενοι τα λάθη του παρελθόντος, να οικοδομήσουμε την Ελλάδα από το μηδέν και να την φτάσουμε εκεί που της αξίζει.
Αυτόν τον τόπο, μόνο εμείς μπορούμε να τον καθαρίσουμε και έπειτα να τον ανατάξουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου