Δεν είναι πολλά αλήθεια τα παραδείγματα
ελληνικών πόλεων σε ακμή, που μέσα σε λίγα χρόνια καταδικάστηκαν
περίπου στην αφάνεια και τον οικονομικό μαρασμό. Δε συμβαίνει να βλέπει
κανείς τόσο μεγάλες διακυμάνσεις. Φιλήσυχοι και εργατικοί, οι
οικογενειάρχες Ναουσαίοι ήξεραν μια ζωή -το είχαν καταφέρει και κερδίσει
μόνοι τους- ότι η αγάπη για τον τόπο τους μπορεί να τους θρέψει, μπορεί
να τους κάνει να μεγαλώσουν τα παιδιά και τις οικογένειές τους, έντιμα
και με αξιοπρέπεια. Να μιλήσουμε για Τουρισμό; Μήπως να μιλήσουμε για
τις Τέχνες ...
και τον Πολιτισμό; Όμως, κυριότερα ας μιλήσουμε για Βιομηχανία…
"...Η Νάουσα θύμα της αποβιομηχάνισης!".
Τα προβλήματα
λύνονται με τα μάτια ανοιχτά και κυρίως, με λόγια καθαρά. Η «χρυσή»
εποχή της Νάουσας ως βιομηχανικής πόλης έχει παρέλθει, φοβάμαι
ανεπιστρεπτί. Όχι γιατί έφταιξε ο κόσμος της. Πώς θα μπορούσε άραγε ο
απλός άνθρωπος να πολεμήσει την παγκόσμια αποβιομηχάνιση και τα χαμηλά
μεροκάματα της Ασίας και των Βαλκανικών χωρών; Όχι γιατί οι πολίτες της
σταμάτησαν πια να δουλεύουν σκληρά. Ποιος μπορεί να τα βάλει με τους
αυτοματισμούς και τις μηχανές; Η αποβιομηχάνιση όμως δεν έχει καμιά
διαπιστωτική αξία. Έχει ουσιαστική, πρακτική αξία και σημασία, η
κατεδάφισή δε της κλωστοϋφαντουργίας έκανε εξαιρετικά ηχηρή τη βαθιά
εμπλοκή των εργοστασίων στον οικονομικό κύκλο και την ευρυθμία της
πόλης.
"...Στηρίζουμε την Περιφέρεια: Τα ψέματα του ΠΑΣΟΚ!".
Η «καταιγίδα Πασοκ» που ενέσκηψε στη
χώρα την τελευταία διετία, παρέσυρε μαζί και όποιο ίχνος αισιοδοξίας και
ελπίδας είχε απομείνει στην πληγωμένη Νάουσα. Αλήθεια, πόσο εύκολα
ξεχάστηκαν οι ευεργετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης Καραμανλή για τους
απολυμένους και υπό απόλυση κλωστοϋφαντουργούς, του Ν.3660/2008 και την
άμεση ένταξή τους σε ρύθμιση ειδικής εισοδηματικής ενίσχυσης ανεργίας;
Το Πασοκ αντί να χτίσει, γκρέμισε. Ενώ για άλλα ξέρει να συνομιλεί και
να προστατεύει τα τραπεζικά συμφέροντα, στην περίπτωση πώλησης της
ΕΝ.ΚΛΩ. στους αμερικάνους επενδυτές, γύρισε την πλάτη στις κραυγές
αγωνίας της τοπικής κοινωνίας και των επενδυτών και άφησε τις τράπεζες
να κάνουν μόνες τους εξωτερική και οικονομική πολιτική, φτάνοντας
κυριολεκτικά «στο αμήν» τους ξένους επενδυτές, οι οποίοι φυσικά και
αποχώρησαν αηδιασμένοι.
Στις εκλογές που έρχονται οφείλουμε να
είμαστε υποψιασμένοι. Κανείς σοβαρός υποψήφιος βουλευτής δεν μπορεί και
δεν δικαιούται να υποσχεθεί την εκβιομηχάνιση της πόλης από την αρχή. Η
Νάουσα πρέπει να ψάξει άλλες λύσεις. Και τις λύσεις αυτές τις έχει δίπλα
της. Η νέα βαριά της βιομηχανία πρέπει να γίνει ο Τουρισμός. Η Μίεζα
και η Σχολή Αριστοτέλους, η Αραπίτσα και οι ιστορικές γειτονιές της, τα
Τρία-Πέντε Πηγάδια.
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε την
αγροτική παραγωγή των περιχώρων της πόλης και τα ξακουστά κρασιά της,
τότε μπορούμε να δούμε μια εικόνα της Νάουσας απ’ το μέλλον! Αρκεί να
εργαστούμε σοβαρά αυτή τη φορά, με προσήλωση και συγκεκριμένο σχέδιο.
Ειδικά για το θέμα του τουρισμού, θα επανέλθω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου